back to flippoland

vandaag voor een dagje in maleisie, waar ook zoveel moois is te bekijken en waar ze ook heel fraaie dive sites hebben. morgen terug naar de filippijnen, eerst naar manilla en dan eens kijken of het al tijd is om terug te gaan of dat er nog wat valt te beleven in het noorden van de filippijnen. ik heb ook nog een uitnodiging en wat me trekt is het eiland palawan... ja ja om te duiken!

de laatste dagen was ik, zoals afgesproken, aan, op en in het imposante toba meer en om meer specifiek te zijn op het eiland samosir in het toba meer. het is werkelijk prachtig maar tamelijk verlaten zo buiten het toeristen seizoen. de natuur is overweldigend mooi de ontstaansgeschiedenis evenzeer, een verschuiving van aardplaten is er de oorzaak van dat vandaag de dag een meer is van 17 km2 dat maar liefst 450 meter diep is, maar dat wisten jullie al ;-)

aangekomen ingecheckt bij resort carolina in vrijwel uitgestorven tuk tuk. aldaar al snelin gesprek gekomen met een jong stel uit rotterdam. na wat heen en weer gepraat en wat vragen bleken jacko en zijn vertederend mooie vriendin jenny, die hij hier vijf jaar geleden heeft leren kennen, bevriend te zijn met merlijn - de broer van isis - een vriendin en reisgenoot in de usa. vervolgens trokken we twee dagen met zijn allen op.

en deelden we de auto die bestuurd werd door putra, onze driver. ik mocht bij nader inzien van de eigenaar niet zelf rijden. de eigenaar was onverbiddelijk ... zijn afwijzing deden mijn ergernis stijgen en mijn achterdocht bovenmatig groeien. later werd duidelijk dat hij meer moeite had met het weggedrag van zijn landgenoten en in het geheel niets af te weten van mijn bijdragen aan de magnetische aantrekkingskracht van de autoschroothopen in mijn leven...

hetgeen niet wil zeggen dat ik belabberde rijvaardigheden zou hebben, helemaal niet zelfs! wat! ...ik ben een uitstekende chauffeur, in aanmerking genomen dat ik door deze wereld laveer met slechts een oog en een oor en daarbij ben ik verschrikkelijk snel afgeleid, maar er is ook zoveel te zien ...

zo die wind is voor eens en voor altijd uit de lucht of in mijn rug ... ik wil er nooit meer wat over horen. tijd voor gezeur en gezeik heb ik zowiezo niet meer... de wereld staat in brand en in nederland klaagt men over een onder water gelopen kelder...

like what you do - do what you like.
terug naar jenny, eh jacko en jenny, zij waren daar met twee jonge zusjes (ka ka) van haar - sari en ... die naam ben ik nu al weer vergeten ;-(. ik word oud. en ik was aan het danau toba met renny, de vrouw van het onroerend goed aan het toba meer uit medan. ja, en renny en jenny kenden elkaar ook al jaren. think global en act local!

gisteren afscheid genomen van nelson, waar ik in medan meerdere malen koffie mee dronk aan de oorverdovende hoofdstraat van de stad. nelson wil dat ik voor zijn zoon een studieboek uit nederland opstuur, en ook cindy uit djokjakarta heeft medicijnen nodig voor kinderen in en buiten djokjakarta.

vanaf morgen dus weer voor enige tijd in de filippijnen, dan is ook mijn filippijnse telefoonnummer weer actief... +639054180015.
later