je ziet meer als je langer kijkt

vandaag vertrek ik na een week in djokjakarta op midden java ... de volgende stap is jakarta - maar niet te lang - om de 16e juli naar manado op sulawesi te reizen. vlakbij manado op bukanen kan je de mooiste duiken maken en het is de warmste plek van indonesie. niet dat die zeer warme temperaturen me nu zo goed bevallen, maar ik kan er al veel beter tegen dan twee manden geleden!

in dfe vroege ochtend in het donker naar de borobudur, eerst de bus naar het station en van daar naar het plaatsje borubudur. deze boeddhistische tempel, de grootste ter wereld, is door een bomaanslag in de jaren tachtig - de internationaal gefinancierde restauratie was juist afgerond - opnieuw flink beschadigd. het verhaal op de muren vertelt een variant van het romeo en julia drama maar dan met een meer positieve afloop ... ja ja ze leven nog lang en gelukkig en worden niet verteerd door verraad.
later ook de hindoe tempel prambanan bezocht. is de borobudur indrukwekkend van oppervlakte, hier tref je een aantal verticale tempels. elke belangrijke hindoe god heeft er zijn eigen tempel.

weet je dat batiken vreselijk veel werk is. nadat het ontwerp is aangebracht op de stof, veelal katoen - maar ook vaak katoen met zijde - wordt steeds maar een kleur op het doek gezet. de lichte kleuren eerst. na de kleur brengt de batiker - waar je verschillende niveaus in kunt bereiken - wax op dezelfde plaats op. dan gaat de lap in kokend water, dan moet de doek drogen en waarna een volgende kleur wordt toegevoegd. hoe meer kleur hoe intensiever het proces, maar dat had je al in de gaten ;-) ik heb een prachtige heel oude zijde/katoen batik gekocht van een oude man die duienden batiks heeft verzameld. iedereen kent hem als de collector.

met ponido, een becak driver - die de motor van zijn zoon leende - heb ik de omgeving van djokjakarta verkend. op die tocht kwamen we in een klein fabriekje, waar ik tot mijn eigen niet geringe verbazing zeventien vazen heb gekocht en drie boeddha's. in de vroege herfst komt er een schip aan in rotterdam met al dat moois. wat ik ermee moet, ik weet het nog niet. als iemand een suggestie heeft...
de vazen zijn keramisch en afgewerkt met bamboe of rotan. toen ik roel informeerde, liet hij fijntjes weten dat je dan wel gauw in xenos sferen terecht komt. het tegendeel is waar :-) dat verzeker ik je.

in de boeddha bar bij mij in de straat maakte ik kennis met verschillende bijzondere figuren uit het noorden en het westen van de wereld en een daarvan is benjamin. benjamin is 35, groeide op in de provence, is commercial diver geweest in ierland en heeft nu een internetbedrijfje voor professionele duikuitrusting. niet echt voor fundivers als ik dus. benjamin is getrouwd met een indonesische, ze hebben juist een kind op de wereld gezet en het leven lacht hen toe. dat ik benjamin en djokja vaker ga zien staat nu al vast. het leven is verrukkelijk!

ponido brengt me vanmiddag naar de luchthaven, dat is eigenlijk te ver voor een becak maar hij wil me graag in zijn 'nieuwe' becak wegbrengen.

later