manila

eerst enkele dagen achterna gezeten door een cycloon - vergezeld door bakken regen. nu is het al weer dagen droog en warm. mijn god wat kan het hier warm zijn, met een luchtvochtigheid die je naar de keel grijpt ... dit is ongelogen, maar de waarheid is ook dat het me goed af gaat - die warmte. ik hou me rustig ;-) en dat gaat uitstekend hier.
de stad manila is enorm groot en de tegenstellingen tussen rijk en arm onvoorstelbaar. in de filippijnen zou 80% van de bevolking arm zijn en de echte rijkdom is in handen van nog geen 5% van de bevolking.
duizenden kinderen leven op straat, duizenden verblijven in tehuizen. het kinderhuis waar juliette werkt, telt 20 meisjes en 50 jongens. ze noemen mij uncle co. als zo'n kleintje je hand grijpt ... ik vind het gewoonweg hartverscheurend om al die kleine kinderen in zulke kale omstandigheden te zien. ok ze krijgen eten en mogen naar school, maar de warmte en veilgheid moeten ze ten enenmale missen.
ook op straat, in steden maar ook in dorpen tref je armoede en dakloosheid, die zijn weerga niet kent. nederland is af, hier is men nauwelijks begonnen. de politiek is verrot en de samenleving - zeker de ambtelijke - corrupt.
later!
overigens lachen ze hier veelal; het land van de vriendelijke lach, ze blijven vriendelijk. wat er ook gebeurt.
later!