bangkok - soms moet je verder...

bunaken, manado en tirza waren om uiteenlopende redenen moeilijk om achter te laten. en dan, om een voor mij vrijwel onverklaarbare reden moeten de meeste toeristen, waaronder ik, na 30 dagen indonesie zonder pardon verlaten. een eenvoudig toeristenvisum is daar de reden van. maar waarom ontvangt een land als indonesie toeristen niet veel gastvrijer? dat zou vanwege voor de hand liggende redenen toch veel beter zijn... enfin, gisterenochtend eerst van manado naar makassar gevlogen - ook een stad op sulawesi. daar geslenterd in het havengebied, fort rotterdam en opnieuw via omwegen in een obscure club terechtgekomen. hoe moslims in indonesie zoveel wereldse geneugten moeiteloos lijken te combineren met hun geloof, mag een les heten voor die mohammedanen in europa - al heb ik vanwege mijn kleine denkraam uiteraard geen recht van spreken ;-) de avond eindigde in de kleine uren van de nacht in een karaoke bar om de hoek van mijn guesthouse. wat een levendig volk, wat een blijmoedigheid.
op de luchthaven van jakarta - die stevig wordt gerenoveerd - aangekomen pak je de gratis shuttle bus naar internationale aankomst- en vertrekhallen, die zijn gescheiden van de gebouwen van de domestic flights maar vlakbij. op weg naar bali een maand geleden, probeerden taksichauffeurs juul en mij nog te rippen; voor een ritje van 2 minuten een belachelijke prijs vragen... daar kan ik nu aardig mee omgaan.geen knollen voor citroenen graag.
het was half acht in de morgen en... nou wilde ik toch naar kuala lumpur in maleisie, maar de eerste vlucht die ik kon nemen was naar bangkok. en dan ook nog eens voor een goede prijs. ook vanuit bangkok is het goed mogelijk om 'angkor wat' in cambodja, het grote tempel complex, te bezoeken en dat maakt dat ik nu in een guesthouse in bangkok, heerlijk in de tuin, achter een computer even een briefje tik - dat neemt heus niet zoveel tijd als sommigen (ddw) denken ;-) en het klaart mijn hoofd...
vandaag met hom, een tuk-tuk driver de stad door gecrosst. ze lijken op de tuk-tuk's die je in den haag ziet. we waren bij de grote boeddha van wel enkele honderden jaren oud, die steeds weer opgeknapt en gefinancierd wordt door de koning. begin van de vorige eeuw heeft hij hem, de boeddha, met gouden keramiek uit italie laten beplakken. het boeddhisme en de koning zijn hier onaantastbaar. kom er niet aan want je riskeert straf - en niet gering vertelde hom, die tegen de grens van laos woont. hij kwam me een soort van toevallen. ook hom - net als in indonesie - bestuurt een publieke tuk-tuk. hij rekent voor 4 uur 20 bath. belachelijk uiteraard. da's 50 eurocent. daar kan je de benzine niet eens van betalen. ik moest hem overhalen om meer te accepteren. met hom was ik in het paleis van de koning en bij de gelukkige boeddha in zijn eigen tempel. daar sprak ik een thaise engineer van klm die me naar een speciale edelstenenmarkt voor de groothandel stuurde. geheel belangeloos adviseerde hij mij daar vooral blauwe saffier te kopen, die zou ik bij coster op de dam in amsterdam voor meer dan het dubbele kunnen verkopen - hij deed dat ook geregeld. boeddhisten zijn dus ook lepe handelaren ;-) het grootste deel van het land is boeddhist, heel bijzonder om in hun midden te zijn. die edelstenen groothandel had inderdaad verschrikkelijk mooie saffier. niet lang geleden had ik het wel geweten maar wat moet ik met blauwe saffier... anders ging het bij de stoffengroothandel. ik kocht daar 30 meter ruwe zijde. prachtige voor gordijnen in mijn nieuwe slaapkamer ;-) die zijde gaan ze shippen, wees niet bang dat ik me een bult zal tillen. trouwens, ik vertrok uit nederland met 21 kilo bagage - ik heb een koffer in san francisco en een tas in manila - en daar zijn er nog maar 15 van over. plus mijn eigen gewichtsverlies - ook geen sinecure - en het wandelen wordt meer en meer een pretje ;-)
mijn indonesische telefoonnummer kan ik - tegen verwachting - ook in deze contreien gebruiken, maar met de restrictie dat ik niet kan bellen want dan schiet mijn saldo er wel heel snel doorheen; alleen sms-en, dus! want opwaarderen kan geloof ik alleen in indonesie.
het leven is verrukkelijk - ken uw klassiekers ;-)
morgen naar een grote weekeindmarkt en dan de volgende dag langzaam aan naar het oosten richting cambodja - naar ankor wat. eigenlijk zou ik het liefst gaan duiken in het zuiden, maar ik wil beslist die boeddhistische cultuur opsnuiven. daarim bandaag de visa voor cambodja en laos aangevraagd. dat betekent nog twee dagen bangkok, dat is niet echt een opgave kan ik je verzekeren, morgen het clubcircuit maar eens in...
later

"alles wat mooi is, vind ik toch zo mooi" naar johnnie van doorn.