Melacca, Malakka of verlakka

sommige plaatsen moet je gewoon gezien hebben - al was ik gewaarschuwd. zo ook malakka. een staat en een stad ooit bezet en ook verruild door de nederlanders.
malakka is gesticht door parameswara - een sumatraanse prins. hij creëerde het sultanaat van malakka om zijn concurrentie met andere landen te verbeteren. wat begon als een vissersdorp, groeide toen uit tot de belangrijkste haven in de regio en diende als verblijfplaats voor de chinees-indiase handel. in malakka vestigden zich vele chinezen.
malakka werd in 1511 door de portugezen bezet. in 1641 werden de portugezen verslagen - juist ja raad je het al - door de nederlanders. hierdoor hadden de nederlanders lange tijd de strategische 'straat van malakka' in handen. er zijn nog steeds architectonische overblijfselen te zien van de nederlanders in malakka, waaronder het stadhuys.
na het einde van de verenigde oostindische compagnie (voc - de eerste multinational ter wereld) in 1799, verloren de nederlanders hun belangstelling voor de kolonie en in 1824 ruilden ze malakka met de britten voor benkoelen op sumatra. na de ontbinding van de engelse kroonkolonie in 1946, werd melacca samen met penang onderdeel van de maleisische unie en uiteindelijk in 1963 van maleisië.

om eerlijk te zijn vond ik voornamelijk een tourist trap. oke de stad voor een dagje, maar dan gauw doorreizen.
in malakka maakten vrijwel direct kennis met mr. tea - een thee ceremonie fanaat, een heel vriendelijke man die juliette en dale via couch surf hadden leren kennen. hij liet ons het centrum van de stad zien en later die avond dronken we biertjes in china town. we logeerden hier in het couch surf huis van mr. tea, een nogal afgelegen huis, heel basic maar ook smerig - not my cup of tea ... de volgende dag was er weinig overredingskracht voor nodig om verder te reizen.
met de bus naar het noorden richting kuala lumpur. we kwamen terecht in de badplaats pelakan aan de westkust, waar vrijwel geen westerse toeristen komen. hier bleven we langer dan verwacht en dat kwam omdat eerst dale ziek werd. toen dale zijn keelpijn, verkoudheid en verstoppingen weer een beetje kon hanteren ging juliette onderuit. erg verheffend was het allemaal niet voor mijn gevoel en zeker toen ikzelf gelijke ziekte verschijnselen kreeg. toen was mijn weerstand gelijk laag en hoog. ik zou er nog lang last van houden.
onze dagen in 'de ziekenboeg' hier waren heus ook plezierig. met uiterst vriendelijke bevolking, die ons in vrijwel alles terwille was. de exploitant van de 'chalets' waar juliette en dale logeerden was een heuse dato - een verlopen koninklijke titel, in onbruik geraakt na het vertrek van het engelse koninkrijk. deze dato had nog steeds aanzien. dat bleek toen iemand in een geblindeerde auto hem bezocht met wel vier volgauto's. later bleek dat een minister op visite kwam om hem te consulteren. hij was ook de man die dale subiet naar het ziekenhuis reed in zijn aftandse mercedes ;)
toen naar kuala lumpur, waarna dale en juliette naar londen zouden vertrekken en ik naar indonesie. naar manado en bunaken - eindelijk duiken. ik hoopte dat mijn fysieke ongemakken niet te lang aan zouden houden en dat de douane in indonesie mijn gehoest niet als de schweineflu zou bestempelen. om mij vervolgens in quarantaiune te plaatsen - brrr ...


later
co