Mawlamyine en Hpa an - het einde nadert
Door: co
15 December 2014 | Myanmar, Rangoon
Een flink stuk zuidelijker dan Inle lake ligt Mawlamyine, ik vertrok met tegenzin uit Nyuang Shwe in het zuiden van Shan State, waar ik het zo goed had. Waar zo'n heerlijk ontspannen sfeer was. Ik ging op weg met een local bus naar Mawlawmyine in Kayin State waar ik in Breeze Guest House aan de Strand road - een boulevard aan de rivier Thanlewin, voor 10.000 kyats - zo'n 10 US dollar, een really basic kamer kreeg toegewezen.
Mawlamyine is bekend van Burmese Days, een roman uit 1934 van George Orwell. die hij schreef toen hij er dienst deed bij de Indian Imperial Service - juist, de politie! Een politiek getinte roman van Orwell, die niet veel op had met het imperialisme van Groot-Brittannië. Ook Rudyard Kipling verbleef er en schreef er 'Mandalay' een gedicht, een ware lofzang op de Birmese meisjes, en dat begrijp ik nou weer. Ze zijn namelijk veelal verschrikkelijk mooi!
Een wandeltocht langs de koloniale woningen die zonder uitzondering indrukwekkend, maar veelal in deplorabele staat waren, deden me het meest denken aan de grandeur van de kolossale huizen in Havana in Cuba.
Ik had het volste vertrouwen in de twee vriendelijke zeventigers, mr. Khaing en mr. Anthony, die de scepter zwaaiden in Breeze. Toegegeven, ze waren ieder als een lopende encyclopedie. Het guesthouse heeft ook een donkere kant, zo werden de kamers nauwelijks schoongemaakt en dansten de bed bugs vrolijk in het rond. Ik liep me te krabben als een oude hond ...
Ik kijk altijd hoe ik in tijden van gevaar het snelst een hotel of guesthouse kan verlaten. Toen ik in de smiezen kreeg dat het guesthouse om 22 uur hermetisch - met stalen hekken - werd afgesloten, had ik niet direct benauwd. Hoe anders zou dat weken geleden zijn geweest; mijn verlichting moet welhaast aanstaande zijn - niet zonder spot. Mr. Khaing verzekerde mij dat hij de hekken zou openen in geval van nood. Op mijn vraag, maar wat nu als mr. Khaing part of the problem is, bleef hij mij vriendelijk maar gedecideerd geruststellen, als ware hij premier Colijn die het volk suste met 'Gaat u allen rustig slapen" toen de Duitsers in 1936 optrokken.
Mr. Khaing begeleidde een hele dag durende toer die ik - met nog 7 deelnemers - voor 15.000 kyats per persoon deed. We vertrokken per long boat naar het eiland Bilu Kyun dat op een uurtje varen verwijderd lag. Op het eiland, dat heel verzorgd en rijk oogde, mocht geen buitenlander logeren. Ik zag het hele proces van rubberproductie, van het drippen van rubber uit de bast van de rubber tree, het liefdevol kneden - als was het een deeg voor heerlijke broden - tot kleuren en snijden tot elastiekjes - ik zet de foto's op Facebook ☺️
Het werd nog fraaier toen we een woning bezochten, waar tal van handy crafts werden aangeboden. Elk huis heeft een kleine Buddha shrine - een klein altaar, in een vaak met gekleurde ramen opgeleukt erkertje van een vierkante meter. Hierin tref je eten en drinken voor de goden, bloemen en, welhaast onvermijdelijk, een beeltenis van de Buddha. Aan de bloemen mag men niet ruiken, die eer valt te blurt aan de goden; doe je het wel dan zijn ze simpel van generlei waarde!
Wat in Birma vaak wordt gedronken, is sap van tamarinde. Deze groenblijvende boom, oorspronkelijk uit Afrika, is al in de prehistorie via India verspreid over Azië. De vruchten van de tamarinde boom zijn bruine harde peulvruchten met - hoe kan het anders - bonen, die ze koken tot pulp en dan aanvullen met limoen en honing, vervolgens door een doek laten slingeren/sijpelen en ten leste met geschaafd ijs serveren. Kom er maar eens om in Sappemeer!
Ook een welkome afkoeling vonden we in een bron met kleine waterval; die sloot de toer af. Wie mij een beetje kent, weet dat ik niet in zo'n bad plons - wat dacht je wat! Wel spoorde ik mijn toergenoten - uit alle windstreken - aan tot een kleine zwemwedstrijd, die Laurent uit Frankrijk won met biertje als kroon op de overwinning. Een kleine Chinese, Zhou Jia Lin Cho, die al eerder mijn hart stal, bleef bij deze zwemtocht poedelen en dus buiten de competitie - en gelijk had ze. Ze was een heuse ENFP - als jullie dat wat zegt ... een vrije spirit!
Speciaal voor de echte lekkerbekken - Els let je op? - een Birmese specialiteit: Tea Leaf Salad, ofwel Lahpet Thoke. Gefermenteerde tea leaf blaadjes, in Nederland waarschijnlijk alleen online te bestellen, mengen met kleine stukjes tomaat, piepkleine gedroogde garnaaltjes, gekneusde pinda's, gefrituurde flinters gember, aangevuld met jonge Limabonen, kikkererwten en knoflook die je in sesam- of pindaolie wokt. Het geheel maak je af met oosterse vissaus. Een ware traktatie, waar je niet alleen veggies plezier mee doet. Succes verzekerd. Ik vulde de salade aan met chillies - mogelijk nog lekkerder, maar niet noodzakelijk.
Hpa an, op een dagje varen van Mawlamyine, zou mijn volgende bestemming worden op de terugweg naar Yangon. Zou ik hier op doorreis naar fraaie tempels en hoge bergen zijn, ik bleef er veel langer, onder invloed van gezellige reisgenoten, Soledad uit Chili, Spencer - Engelse Filippijn uit Leeds, Kaylin - een wijsneus van twintig uit Zuid-Afrika en de goedlachse Courtney - uit Mississippi, die meer dan jaar in China had gewerkt en nu voorlopig een laatste reis door Birmamaakte, alvorens naar huis te gaan.
In Hpa an - de H spreek je niet uit - bezochten we met z'n allen
Mawlamyine is bekend van Burmese Days, een roman uit 1934 van George Orwell. die hij schreef toen hij er dienst deed bij de Indian Imperial Service - juist, de politie! Een politiek getinte roman van Orwell, die niet veel op had met het imperialisme van Groot-Brittannië. Ook Rudyard Kipling verbleef er en schreef er 'Mandalay' een gedicht, een ware lofzang op de Birmese meisjes, en dat begrijp ik nou weer. Ze zijn namelijk veelal verschrikkelijk mooi!
Een wandeltocht langs de koloniale woningen die zonder uitzondering indrukwekkend, maar veelal in deplorabele staat waren, deden me het meest denken aan de grandeur van de kolossale huizen in Havana in Cuba.
Ik had het volste vertrouwen in de twee vriendelijke zeventigers, mr. Khaing en mr. Anthony, die de scepter zwaaiden in Breeze. Toegegeven, ze waren ieder als een lopende encyclopedie. Het guesthouse heeft ook een donkere kant, zo werden de kamers nauwelijks schoongemaakt en dansten de bed bugs vrolijk in het rond. Ik liep me te krabben als een oude hond ...
Ik kijk altijd hoe ik in tijden van gevaar het snelst een hotel of guesthouse kan verlaten. Toen ik in de smiezen kreeg dat het guesthouse om 22 uur hermetisch - met stalen hekken - werd afgesloten, had ik niet direct benauwd. Hoe anders zou dat weken geleden zijn geweest; mijn verlichting moet welhaast aanstaande zijn - niet zonder spot. Mr. Khaing verzekerde mij dat hij de hekken zou openen in geval van nood. Op mijn vraag, maar wat nu als mr. Khaing part of the problem is, bleef hij mij vriendelijk maar gedecideerd geruststellen, als ware hij premier Colijn die het volk suste met 'Gaat u allen rustig slapen" toen de Duitsers in 1936 optrokken.
Mr. Khaing begeleidde een hele dag durende toer die ik - met nog 7 deelnemers - voor 15.000 kyats per persoon deed. We vertrokken per long boat naar het eiland Bilu Kyun dat op een uurtje varen verwijderd lag. Op het eiland, dat heel verzorgd en rijk oogde, mocht geen buitenlander logeren. Ik zag het hele proces van rubberproductie, van het drippen van rubber uit de bast van de rubber tree, het liefdevol kneden - als was het een deeg voor heerlijke broden - tot kleuren en snijden tot elastiekjes - ik zet de foto's op Facebook ☺️
Het werd nog fraaier toen we een woning bezochten, waar tal van handy crafts werden aangeboden. Elk huis heeft een kleine Buddha shrine - een klein altaar, in een vaak met gekleurde ramen opgeleukt erkertje van een vierkante meter. Hierin tref je eten en drinken voor de goden, bloemen en, welhaast onvermijdelijk, een beeltenis van de Buddha. Aan de bloemen mag men niet ruiken, die eer valt te blurt aan de goden; doe je het wel dan zijn ze simpel van generlei waarde!
Wat in Birma vaak wordt gedronken, is sap van tamarinde. Deze groenblijvende boom, oorspronkelijk uit Afrika, is al in de prehistorie via India verspreid over Azië. De vruchten van de tamarinde boom zijn bruine harde peulvruchten met - hoe kan het anders - bonen, die ze koken tot pulp en dan aanvullen met limoen en honing, vervolgens door een doek laten slingeren/sijpelen en ten leste met geschaafd ijs serveren. Kom er maar eens om in Sappemeer!
Ook een welkome afkoeling vonden we in een bron met kleine waterval; die sloot de toer af. Wie mij een beetje kent, weet dat ik niet in zo'n bad plons - wat dacht je wat! Wel spoorde ik mijn toergenoten - uit alle windstreken - aan tot een kleine zwemwedstrijd, die Laurent uit Frankrijk won met biertje als kroon op de overwinning. Een kleine Chinese, Zhou Jia Lin Cho, die al eerder mijn hart stal, bleef bij deze zwemtocht poedelen en dus buiten de competitie - en gelijk had ze. Ze was een heuse ENFP - als jullie dat wat zegt ... een vrije spirit!
Speciaal voor de echte lekkerbekken - Els let je op? - een Birmese specialiteit: Tea Leaf Salad, ofwel Lahpet Thoke. Gefermenteerde tea leaf blaadjes, in Nederland waarschijnlijk alleen online te bestellen, mengen met kleine stukjes tomaat, piepkleine gedroogde garnaaltjes, gekneusde pinda's, gefrituurde flinters gember, aangevuld met jonge Limabonen, kikkererwten en knoflook die je in sesam- of pindaolie wokt. Het geheel maak je af met oosterse vissaus. Een ware traktatie, waar je niet alleen veggies plezier mee doet. Succes verzekerd. Ik vulde de salade aan met chillies - mogelijk nog lekkerder, maar niet noodzakelijk.
Hpa an, op een dagje varen van Mawlamyine, zou mijn volgende bestemming worden op de terugweg naar Yangon. Zou ik hier op doorreis naar fraaie tempels en hoge bergen zijn, ik bleef er veel langer, onder invloed van gezellige reisgenoten, Soledad uit Chili, Spencer - Engelse Filippijn uit Leeds, Kaylin - een wijsneus van twintig uit Zuid-Afrika en de goedlachse Courtney - uit Mississippi, die meer dan jaar in China had gewerkt en nu voorlopig een laatste reis door Birmamaakte, alvorens naar huis te gaan.
In Hpa an - de H spreek je niet uit - bezochten we met z'n allen
-
19 December 2014 - 12:18
Daan:
Ha Co,
Erg leuk om zo op de hoogte te blijven van je reis. Nog een goed voortzetting!
Daan -
19 December 2014 - 12:25
Els:
Nou, lieve Co, hopelijk bewaar je al deze mooie schrijfsels goed! De beschreven hapjes doen inderdaad watertanden, de geuren komen je tegemoet! Wat een heerlijke reis tot nu toe, ik kijk uit naar je volgende verslag. Goede tocht naar India, take care, Kerstgroet uit een donkere regenbui met storm en kou.... e. -
21 December 2014 - 22:24
Liduine:
Ha Co, wat een leuk verhaal weer, zeg. Zal moeilijk zijn om daar straks afscheid van te nemen.
Maar dat betekent, dat je weer terug komt? Met de jaarwisseling al?
Je bent welkom bij ons in de laan, hoor, liefs, Liduine. Maar geniet nog maar even!!! -
23 December 2014 - 01:47
Co:
lieve liduine,
het zou leuk zijn om met de jaarwisseling even onder ons te zijn ... ware het niet dat ik nog niet op de helft ben van mijn reis. ik vertrek binnenkort naar India -
26 December 2014 - 13:39
HENK EN MEIKE:
Ha die Co,Bedankt voor je mooie reisverslagen,ik volg je een beetje op de kaart van waar jij bent.Het moet wel een geweldige ervaring zijn.Jouw vertrouwen in de mens is hoog maar wees wel op je hoede hoor.Zo ben ik ook wel eens beroofd door vriendelijke mensen.
Het is hier kerst ,mistig en 0 gr,morgen kans op sneeuw.Bij jouw beter weer.
Nou take care en we blijven je volgen.Geniet ervan. -
31 December 2014 - 19:51
Jos:
Lieve Co,
Kijk nu al uit naar die heerlijke gerechten,die je ons gaat voorschotelen.
Wellicht ook leuk om van al die gerechten een kookboekje samen te stellen,van de
plekken,die jij bezocht hebt.
Hebben wij ook iets tastbaars en voor jou een mooie herinnering!
Nu hoe dan ook,geniet verder,een vrolijk en gezond 2015.
Liefs van Jos en Rob -
01 Januari 2015 - 15:05
Nynke:
Hoi Co, misschien al in India!
het nieuwe jaar is in Fryslan qua weer grijs begonnen, wit was mooier geweest. Maar ja je kan niet alles hebben. Vanuit hier wensen wij je veel goeds, veel reis plezier toe in 2015.
Nynke & Vincent -
03 Januari 2015 - 16:41
Hans En Leny:
Mooie berichten Co.
We leven mee.
Hier zijn met het Oud/Nieuw Jaar feest weer diverse ogen voorgoed gesloten en handen overspeeld.
Wij hebben Rex naar de fokker gebracht, op het Veluwse platteland, die kon dus niets oplopen.
Je hebt de oudejaarsconference gemist van Youp van 't Hek, (is natuurlijk nog terug te zien als jij ooit terug komt) maar daarin vooral Hollandse zaken. Niets over Birma.
Wij wensen je een mooi en gezond 2015, geniet van het slot van deze imposante reis,
hartelijke groet Hans & Leny -
04 Januari 2015 - 14:31
Patty:
Ha Co, wil niet-betalers vaak naar je blog kijken. Wordt nl helemaal jaloers op je belevenissen in zulke heerlijk warme landen ( op de beduusd na natuurlijk). Hier is het fantastisch weer voor onze windmolen. Zullen waarschijnlijk een lagere energierekening hebben vanwege zijn goede opbrengst. De vlag van het Kurhaus waait zelfs omhoog. We hebben zelfs een dag sneeuw gehad. ❄️⛄️
Morgen is de kerstvakantie weer afgelopen. Hoe heb jij het daar gevierd?
Mocht je nog muntgeld over hebben, niet weggooien. Heb ik nog wel een leuke bestemming voor.
Geniet volop. Wij zullen wel hard voor je werken.
Liefs
Patty -
04 Januari 2015 - 14:33
Patty:
Heerlijk als zo'n computer zelf aan de haal gaat met allerlei woorden. Hoop dat je het begrijpt ook van de bedbugs. -
07 Januari 2015 - 11:32
Fred Sandbergen:
Beste Co,
Een heel gelukkig nieuwjaar voor jou en je dierbaren.
Marcella en ik zijn weer terug in Falkensee, na een vakantie in Nederland.
Waar jij nu bent, weet ik niet, maar je zult vast nog nagenieten van je verblijf in Birma.
Wij genieten Brandenburg en Berlijn, en natuurlijk ook van jouw rapportage..
Nog even een schoolmeesterachtige opmerking: de uitspraak van Colijn hield verband met het loslaten van de gouden standaard. Zelf had hij zijn financiële zaakjes al geregeld, maar de anderen kregen het daarna zwaar te verduren, ook al omdat zij geen maatregelen hadden kunnen treffen zoals hij.
Hartelijke groet,
Fred en Marcella
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
